17.6.10

American Baking

Zo --- de meeste mensen die dit lezen weten wel dat ik graag bak. Vlak voordat we weggingen uit Engeland hadden we nog een mooie knaloranje weegschaal aangeschaft omdat onze 'oude' die we ter gelegenheid van ons trouwen hadden gekregen, het begeven had 'beyond repair'. Na lang beraad hadden we besloten om terug te gaan naar de goeie ouwe tijd van analoge weegschalen, dus met een groot rond gewichtsaanduiding 'scherm'.

Maar zie daar..... zodra ik hier wat recepten begon te ontdekken kon bovengenoemde weegschaal in de kast. Niks geen gedoe met grammen en kilos of pounds (lbs) en ounces, alles gaat in cups. Die Amerikanen zijn praktisch hoor! Alles wat je nodig hebt is....


een setje cups van Ikea en een setje tea- en tablespoons van Albersons. De cups stapelen netjes in elkaar, 1 cup, 1/2 cup, 1/3 cup en 1/4 cup. En de lepeltjes zijn: 1 tablespoon, 1 teaspoon, 1/2 teaspoon en 1/4 teaspoon. Hier is een close-up:



Het broodbakrecept gaat als volgt: 5-6 cups meel, 4 1/2 teaspoons gist, 2 cups water/melk, 3 tablespoons suiker, 3 tablespoons boter, 2 teaspoons zout. Scheppen en bakken maar. Ideaal - een kind kan de was doen. Of het brood bakken in dit geval.

6.6.10

A house with a view




Vanmiddag ben ik even gaan wandelen. De kleine man ging mee op m'n rug in de drager. Hij vindt het altijd geweldig om zo mee te gaan. Dat is handig, want dan kom je nog eens ergens. In ieder geval verder dan zijn korte beentjes aankunnen.
Wij wonen aan de rand van University Hills, en als we zo'n vijftig meter lopen komen we in een natuurgebied. Ik ben daar dus vandaag voor het eerst doorheen gewandeld. Ik heb een paar foto's gemaakt en die wilde ik met jullie delen.


Alles is nu nog groen en staat weelderig te bloeien. Desalniettemin is wat er groei vooral woestijnvegetatie.
Uitzicht richting de oceaan. Geen helder zicht vandaag.

Bloem van een cactus.

En de stekels...


Hopelijk geeft dit een beetje een indruk van wat ik gezien heb. 

Over wat je allemaal kunt doen in 1 week.....


Woensdagochtend 26 mei. Met een auto die volgeladen is met dozen vol keukenspullen, speelgoed, twee kinderen, Joels ledikantje, een wandelwagen en de laatste vuile afwas van het ontbijt, rij ik over een weg met de toepasselijke naam 'California Avenue'. 't Is iets voor achten en ik ben op weg naar de leasing office om de sleutel van ons nieuwe appartement op te halen. Henk is met Jeb, een collega weg om de gehuurde verhuiswagen op te halen. Als protest tegen z'n zware vracht begint de auto af en toe spontaan te claxonneren - en natuurlijk uitgerekend daar waar een politieauto aan de kant van de weg op wacht staat. Gelukkig heeft de agent meer belangstelling voor een handvol studenten die met een spandoek aan de weg staan, dan voor mij. En zo sta ik om iets na acht uur 's ochtends in de leasing office om papieren te tekenen. Na een minuut of 40 zijn we de gelukkige bewoners van onze nieuwe plek - gauw de kids weer in de auto en er naar toe. Rebecca is helemaal opgetogen, ik ook trouwens en samen steken we Joel aan.

De kids hebben de grootste lol in het nog lege huis met 6(!) grote inbouwkasten. Ze rennen door alle kamers heen en spelen verstoppertje in de kasten. Ik moet even alle lichtschakelaars proberen - van wie zou ik dat toch hebben? Dan is het uitpakken geblazen. Inmiddels zijn Henk en Jeb ook gearriveerd met de eerste lading meubels. Ik zet snel Joels bedje op zodat hij z'n ochtendslaap gewoon kan doen. En warempel gaat hij tegen tienen zonder protesteren slapen. Rebecca hebben we al dagen lang beloofd dat ze op de verhuisdag min of meer onbeperkt filmpjes mag kijken - hiep hoi. Nanny komt langs - we wonen nu op loopafstand van elkaar - met twee grote kannen koffie en thee. Inmiddels komen er ook steeds meer mannen aan - kennissen en collegas die aangeboden hebben om te helpen. De kamer komt steeds voller met dozen.

Om vier uur 's middags is alles over. De dozen staren ons aan, dus snel uitpakken maar. Het avondeten is gemakkelijk - lekkere dikke kippensoep van Nanny. 's Avonds gaat Henk de deuren van onze op Craigslist opgescharrelde koelkast omzetten zodat ze niet naar rechts maar naar links open gaan - dat werkt iets beter in de keuken. Ik rijd naar het 'oude' apartement om de koelkast en vriezer daar leeg te halen en de nieuwe in te pakken. En dan is de dag wel zo'n beetje voorbij.

Donderdagmorgen moet ik werken, 's middags hebben we Lindsay gevraagd om een paar uur op te passen zodat Henk en ik samen aan de schoonmaak kunnen in de oude plek. Als echt Hollanders willen we de schoonmaakkosten graag zelf verdienen - we weten nog niet of dat gelukt is want we hebben de officiele uitcheckbrief nog niet gehad. 's Avonds weer uitpakken, vrijdag dito. Maar vrijdagavond is alles uitgepakt, hiep hoi. Want het plan is dat we morgenochtend gaan kamperen met de family camp-out die door de kerk georganiseerd is. Maandag 31 mei is hier namelijk een vrije dag.
Niet dat we nu op vrijdagavond er nog aan moeten denken om de volgende morgen weer kampeerspullen in te pakken............

Een paar plaatjes:












Woonkamer
















Kijkje in de keuken












Het raam is van onze slaapkamer - en je loopt via de stoep naar de voordeur...













....die weer rood is. 












Achterkant.
Weer onze slaapkamer en die van de kids ernaast (met de luxaflex dicht want Joel slaapt)










Voorkant - je kunt zien dat we een kleine tuin hebben - een klein stuk is verhard, de rest is zand.











Vriendje eekhoorn.













Becs en Joel aan de koffie resp. warme chocolademelk op het balkon. 

Ik weet niet of je het op de foto's goed kunt zien, maar dit apartement is een flink stuk groter dan het andere. De keuken is kleiner, maar alle kamers zijn veel groter. 't Is ook wat hoger - de boekenkast lijkt opeens veel kleiner! En het is heerlijk rustig!! als we buiten zitten horen we de bomen en de vogels in plaats van auto's. In de tuin zijn we al een wandelende tak van zo'n 10 cm tegengekomen, op de parkeerplaats hebben we nu al twee keer een bobcat gezien met een prooi in z'n bek. En Joel krijgt er nog niet genoeg van om met een stok urenlang in het zand te peuteren - iedere dag is hij zwart!

Zaterdagmorgen..... kampeerspullen inpakken. Na een goede nacht slapen ziet het er weer anders uit. Het weer is veelbelovend, de weersverwachting is perfect. We halen onze kampeerlijst tevoorschijn, dat scheelt een hoop nadenken. Alles wordt in de auto geladen, Jeb gaat voor de dag met ons mee, dus die verschijnt om 9 uur en daar gaan we. Op naar Ortega Oaks, een gebied ongeveer 50 minuten rijden bij ons vandaan. In de bergen - prachtig. De kampeerplek ligt tussen oude, hoge eikebomen, waardoor er heerlijk veel schaduw is. Er zijn flink wat kinderen, waardoor we nauwelijks omkijken hebben naar de kids.









Achterin de auto even wat drinken...



 Tijd om onze nieuwe tent uit te proberen - die inderdaad in een wip (lees: paar minuten) opgezet is. Joel is niet meer schoon vanaf dat hij naar buiten gaat totdat we hem 's avonds wassen en in bed stoppen. Hij laat zich op z'n billen van een hellinkje afglijden dat nog te steil is voor z'n beentjes - hoe ziet je broek er na die tijd uit????, heeft ontdekt dat je tegen een voetbal aan kunt schoppen en dat 'ie dan wegrolt en moet iedere keer enorm hard lachen wanneer dat weer gebeurd. Wat een genot, zo'n klein jochie dat daar pikzwart rondloopt en het iedere keer uitschatert van de lach. 










ons nieuwe vakantiehuis...



En nu kunnen we weer een beetje bijkomen........ Er is tijd voor wat korte wandelingen, er zijn genoeg mensen die op de kinderen kunnen en willen passen, een boek lezen, praten, mensen uit de kerk beter leren kennen.... De maaltijden zijn gezamenlijk, verder is kan ieder doen wat hij of zij wil. En 's avonds is er een kampvuur en worden we ingewijd in het maken van 'smores'. Voor de geinteresseerden: je prikt twee grote marshmallows ('spekjes') aan een stok en laat ze boven het vuur zacht worden. Dan pak je twee crackers en een stuk chocola. De bijna gesmolten marshmallows en het stuk chocola gaan tussen de crackers en smullen maar..... als je tenminste van heeeeeelll zoet houdt. 
Zaterdagavond is de tijd voor de traditionele 'roast turkey' en ik had me thuis al afgevraagd hoe je dat doet, een kalkoen roosteren zonder oven. Maar kijk:
















Zo dus.....











.... en het resultaat! 't Was nog lekker ook. 




Bob heeft mij gecharterd voor het ontbijt koken - bacon, worstjes, geklutste eieren, pannekoeken. Amerikaans- wel lekker voor een keer, maar een bord havermout zit beter. Maar 't is wel supergezellig om daar om half acht te staan bakken en langzaamaan de een na de ander uit z'n tent te zien komen kruipen. 






Ontbijt - je kunt zien dat het 's ochtends nog wat koel is. 















Hagepreek op zondagochtend - toepasselijk om in zo'n setting psalm 19 te lezen!










Heuvels in bloei.....











Kids aan het ontbijt. 




Tja..... zoveel kun je dus doen in 1 week. Niet dat het nou echt aan te raden is om dat elke week te doen.... we zijn de hele afgelopen week aan 't bijkomen geweest! Maar geslaagd was het wel. 

Groets!