We hadden een cabin gehuurd aan de Bash Bish brook (beek). Vanaf de cabin was het ongeveer driekwart mijl naar de Bash Bish Falls, die net in Massachusetts liggen en de hoogste waterval van de staat zijn. We konden dus ook weer een nieuwe staat op ons lijstje van 'staten waarin we geweest zijn' zetten.
Iedere dag zijn we op z'n minst 1 keer naar de waterval toegelopen; het was daar heerlijk. Grote rotsblokken maken voor veel klim- en klauter plezier en op een of andere manier kun je eindeloos naar het geluid van vallend en stromend water luisteren.
Onze cabin was diep in het park, tegen de helling van een berg (lekker koel 's nachts) en we waren helemaal off-the-grid. Veel spelletjes, voorlezen, lezen, breien, kletsen, en wandelen dus.
Op dinsdag regende het en hebben we rond de vallei gereden. Een ontzettend mooi gebied - rijk in natuurschoon. Appelbomen, beladen met appels groeien langs de weg en alles is zo groen. En met heel veel armoede - verwaarloosde en achtergelaten huizen. Ooit was er industrie - Taconic State park was een ijzermijn totdat de mijn dichtging begin 1900 en de staat het gebied opkocht om het beschermd gebied te maken. De industrie is weg. Sommige grote boerenbedrijven floreren, maar verder is er gewoon geen werk. Dat werd bevestigd in gesprekken met de mensen in de kerk die we op zondag bezochten; mensen gaan vooral hierheen als ze met pensioen gaan.
Hier wat foto's!
Chinese checkers:
Zo staken we de beek over om op de trail naar de waterval te komen.
Staatsgrens:
Bash Bish Falls:
Heel schoon en enorm KOUD water... maar we hebben erin gezwommen! Eerste keer voor Becs en mij om in een waterval te zwemmen.
Joel gaat mij achteraan en heeft zich ontwikkelt tot kampvuur deskundige. Deze vakantie heeft Henk hem geleerd een lucifer aan te steken. Sommige studenten in ons General Chemistry lab durven dat nog steeds niet.
Silly faces :-)
Cabin - het wordt avond.
Nog meer waterval foto's - zoals je ziet waren er direct na de grote waterval nog een paar kleinere. Dit was net voordat er een bui losbarstte; het licht is dan altijd erg goed voor foto's.
Op donderdag hebben we een lange (9 km) wandeling gemaakt; eerste keer voor de kids. Drie mijl omhoog, drie mijl naar beneden. Het uitzicht was geweldig!
Chipmunk (hoe heten die beesten in het Nederlands?) die met plezier een appelklokhuis opeet.
Het moet hier in de winter prachtig zijn, als alle heuvels en velden wit zijn :-) Misschien tijd voor de volgende trip. Alleen denk ik dat we dan eerst een stevigere auto moeten kopen....
