22.9.13

Verjaardagsfeestje

Alweer een maand geleden hebben we een gezellig zaterdagmiddag verjaardagsfeestje gehad. Het was lastig om veel kids bij elkaar te krijgen - Augustus schijnt hier echt de maand te zijn waarop iedereen weggaat op vakantie. Maar uiteindelijk hadden we een hele club en was het erg gezellig. Ik heb met de meiden een (veel te ingewikkeld bleek al snel) knutselwerkje gedaan en woord bingo met prijsjes. Henk heeft met Joels clubje een speurtocht gedaan. Het was heerlijk weer dus ze konden ook lekker een tijd buiten spelen.

Joel's verjaardagsmaaltijd

wachten op de dames... 

gezellig aan de slag met z'n allen

 de andere club - Joel en z'n Lego vriendinnetje

speurtocht

Voor de verandering hadden we deze keer een ijstaart gekocht. In het dorp naast ons zit een kleine zelfstandige bakkerij. Iedere keer als wij met de kerk naar Irvington gaan voor het maaltijdprogramma wat we daar maandelijks doen, geeft die bakker ons drie enorme zakken met heerlijke broden mee - een allegaartje van stokbroden, ronde broden, bollen, gesneden broden - noem maar op. Genoeg om alle bezoekers in Irvington brood bij het eten te geven en om verschillende van hen een zak met stukken brood mee naar 'huis' te geven. Dus wij hadden al vaak zo iets van - die bakker, daar moeten we ook gewoon eens wat gaan kopen. En de verjaardag was een goede aanleiding. De kids hebben de smaak van het ijs en de cake uitgezocht en de kleuren van de frosting. Het resultaat was erg lekker en het zag er ook superleuk uit.


 kadootjes tijd - Rebecca kreeg van deze meisjes (tweelingzusjes) een outfit. Het rokje ligt op haar hoofd. 

Aan het eind hebben we snoephappen gedaan - door Rebecca en Joel 'Starburst Dunking' genoemd. Kennelijk is dat hoe je snoephappen in het engels vertaald. (Starburst zijn Fruitella-achtige snoepjes). Altijd een groot succes; vooral als het warm is.  


En dat was het einde van een gezellige middag. Daarna was het nog een weekje vakantie en toen begon school en werk. We hebben nu weer een goed ritme te pakken. Ik ben vier dagen in de week op de uni; op donderdag werk ik thuis. Op donderdag ga ik ook een uur naar Covenant House in Newark. Dat is een tehuis voor dakloze jongeren (18-22) die daar intern gaan en een compleet programma volgen om hun leven weer op de rails te krijgen. Ik ben daar vrijwilliger wiskunde docent. De armoede die je daar tegenkomt is zo schrijnend. Ik heb me nooit gerealiseerd dat het hebben van een degelijke opleiding (maakt niet uit op welk niveau) een rijkdom is, die ik veel te vaak als vanzelfsprekend aanneem. Totdat ik voor een jongere sta, die na de derde klas van de lagere school nooit meer regelmatig naar school geweest is. En die tegelijkertijd zwanger is van haar tweede kindje. En je ziet de cirkel van armoede doorgaan - totdat er mensen om haar heen zijn die haar helpen om dat te doorbreken. Ja...

Groets!