24.9.11

School

Mijn leerlingen zijn wit, zwart, Japans, Amerikaans, Chinees, Koreaans, Filippino, Hispanic. Het zijn mensen, het zijn tieners en die zijn overal hetzelfde. Dezelfde excuses om te laat in de les te zijn, hun huiswerk niet te maken, broeken of rokjes die net iets korter of strakker zijn dan de schoolregels voorschrijven.

Dezelfde blik van interesse in hun ogen als je ze iets vertelt wat ze echt aanspreekt. Ze stellen dezelfde vragen, al dan niet gerelateerd aan scheikunde. Dezelfde onverwachte momenten van onverwachte openheid waar je opeens mag meekijken in iemands leven. Waar ik mijn adem inhoud. Een stil meisje dat nooit zoveel zegt. Tijdens een uur in chapel doet ze samen met een groepje meisjes een prachtige dans op een bijbellied. Later, in de klas complimenteer ik haar. Ik zeg: "That was beautiful, Lauren." Ze kijkt naar me, zegt: "Thank you Miss." Dan even niets. Maar ze blijft nog steeds voor me staan. Dan gaat ze verder: "I was praying so much, because yesterday I sprained a muscle in my leg and it hurt so much and I knew I had to perform today". Ik zei: "and.. did it bother you?" Ze straalt: "No." En dan zijn we samen blij om hoe God een gebed kan verhoren. En opeens is ze niet meer zo verlegen en vertelt ze me enthousiast hoe lang ze geoefend hebben op de dans en stelt ze vragen in de klas als ze iets niet snapt.

Dezelfde vraag - 'wat heb ik hieraan en wat kan ik met scheikunde' van de kids die niet gewoon naar school komen omdat ze school leuk vinden. Dezelfde uitdaging voor mij om het relevant te maken en in een kader te plaatsen. En dezelfde voldoening als je opeens ziet dat 'heej, het element Californium wordt gebruikt om metaalmoeheid te detecteren?' en dat opeens een willekeurig element in het periodiek systeem reeel wordt.

Mensen vragen me of het anders is, de cultuur, de schoolomgeving.

Nee dus. En ook ja. De frequentie van contacten met ouders is veel hoger, ouders zijn meer betrokken bij de school, de manier van becijferen is anders, de hoeveelheid nakijkwerk is groter omdat huiswerk ook vaak nagekeken en becijferd wordt. De diversiteit aan nationaliteiten. De nadruk op sport als manier om discipline en structuur in je leven in te bouwen en om je lichaam gezond te houden.

Dus - anders?

Ik ben blij dat ik weer terug ben!