Hallo allemaal!
zie dat het alweer een maand geleden is voordat we voor het laatst wat geschreven hebben hier. Hoog tijd dus voor wat random updates.
*De aardbeving in Japan en de tsunami die erop volgde, is gelukkig aan ons voorbij gegaan. Uit voorzorg waren verschillende stranden hier gesloten, maar het is allemaal erg meegevallen. Verderop naar het noorden, in Santa Cruz is wel wat schade, maar beperkt. De problematische situatie met de kernreactor heeft ons wel even in spanning gehouden, want de wolk met radioactief materiaal zette koers richting ons. Ook dat lijkt tot nu toe erg mee te vallen. Er is verhoogde radioactiviteit gemeten op diverse plaatsen, maar dat zit nog steeds ver onder de minimum limietwaarde. Het valt me op hoe weinig vertrouwen mensen in Japan (en hier ook) in de regering hebben. Ik sprak vorige week een van m'n studenten en ze zei dat ze zich afvroeg of de overheid ons wel eerlijk zou informeren als er verhoogd stralingsrisico was. En hetzelfde lees je in het nieuws in Japan. Verder is er een bepaalde theorie die voorspelt dat wij nu als volgende aan de beurt zijn voor 'The Big One'. De theorie baseert zich erop dat als een plaat (de Pacific Plate in ons geval) eenmaal gaat schuiven, dat je dan aan alle kanten van de plaat bevingen krijgt. De bevingen in ChristChurch in Nieuw Zeeland, Chili en Japan zijn in dat geval aan elkaar gerelateerd en Californie ligt aan een tot nu toe rustige kant van de plaat. Tegelijkertijd zijn er andere stromingen binnen de geologie die dat tegenspreken en zeggen dat aardbevingen absoluut onvoorspelbaar zijn in kracht, plaats en tijdstip. Het zet je er wel weer bij stil dat we inderdaad op een plek wonen die continue aan het bewegen is.
*We hebben een kleine 3 weken Andy op bezoek gehad. Het was weer enorm gezellig - alleen kwamen we er nadat hij weg was achter dat Rebecca nu eigenlijk helemaal geen Nederlands meer praat. Oeps..... moet aan gewerkt worden dus! De taalontwikkeling gaat zo snel en er zijn steeds meer woorden die ze echt niet meer weet in het Nederlands.
*We zijn een ander thuis voor Zara aan 't zoeken. We hebben ons wat vertild geloof ik, al konden we dat van tevoren ook weer niet helemaal weten. Waar het op neerkomt is dat ze het type hond is wat enorm veel beweging nodig heeft, minstens 2 keer per dag komt dat in de knel met de kids. We kunnen de kids niet meenemen, dat gaat veel te langzaam, dus ik laat ze even alleen thuis, maar dat voelt ook niet echt goed. We vinden het allemaal jammer en vooral Rebecca wordt er echt verdrietig van, maar op de lange termijn is het beter zo denken we.
*Er valt veel neerslag hier en zoals je inmiddels al weet, vertaalt zich dat in de bergen in sneeuw. Dat geeft een prachtig uitzicht:
Het uitzicht is soms zo onverwacht dat we op het eerste gezicht denken dat het wolken zijn, totdat je beter gaat kijken en ziet dat het toch echt besneeuwde toppen zijn. Adembenemend!
*Een schattig plaatje van de kids - ze willen de laatste paar nachten graag samen in bed slapen. En ja, op de foto slapen ze echt, ik heb een foto gemaakt met flitser en al, en ben snel weer weggelopen om de deur dicht te doen. Zo lief:
Ze kunnen het zo goed vinden de laatste tijd. Joel accepteert Rebecca echt als z'n grote zus en luistert getrouw naar haar instructies. Die wegen soms zelfs zwaarder dan die van ons; wij kunnen zomaar als commentaar krijgen: 'Maal becca zegt dat mag niet'. Sja, tegen zoveel gezag kun je niet op :-)
*Eshuis in de dop - genieten van een gebraden kippevleugeltje. Joel is een echte vleeseter, hij pikt altijd alle 'vleesjes' als eerste van z'n bord, of die er nou gewoon los opliggen, of vernuftig verborgen zijn in pastasaus. De rest krijgen wij dan toegeschoven: 'Dit moet jij opeten' of iets vriendelijker van toon: 'Dit is voor jou!'.
Volgende week zaterdag al krijgen we Kees en Marielle en het weekend daarna Gerard voor een paar dagen. 't Gaat zo door :-), we hebben nu nog meer aanloop dan we in Nederland ooit hadden. Zo zie je maar weer dat afstanden relatief zijn.
Heel veel groeten!
