Ontbijt

Zondagmorgen, vroeg. Joel komt bij ons bed staan met de mededeling: 'ik moet een plas!'. Als dat gebeurd is, kruipen wij er weer lekker even in en Joel gaat spelen in de woonkamer. Denken we. Inmiddels is Rebecca bij ons in bed gekropen. Buiten is het koud, dus dan ligt het erg lekker zo met z'n allen.
Ineens valt het me op dat het wel erg stil is in de woonkamer. Ik roep een paar keer: 'Joel!'. 'Waar is mijn Joel?' Dat laatste is een grapje tussen ons waar hij altijd om begint te lachen en roept : 'Hier ben ik!'. Maar ook daar komt nu geen reactie op.

Tijd dus om uit bed te stappen.

Rebecca en ik lopen samen de woonkamer in. Niemand te zien. Ook niet bij de eethoek. Maar in de keuken brandt de lamp. En het traphekje voor de ingang staat open. En het is heel stil. Ik krijg zo een vermoeden... en ja hoor.. de voorraadkast staat open, de wikkel van een plak chocola ligt op de grond en Joel is heerlijk van de chocola aan 't knabbelen. Z'n mond en handen helemaal onder het bruine goedje. Becca en ik schieten hartelijk in de lach. Daar wordt de kleine man verlegen van.
Hij komt naar me toe, duwt z'n hoofd en de plak chocola in m'n schoot en zegt: 'ik kan het niet. Het is too big voor mij. Ik wil chocola. Wil je een stukje afsnijden?'

Daar kun je geen 'nee' tegen zeggen toch..... Dus, met chocoladevlekken op m'n pyjama, loop ik naar het aanrecht om de aangegeten stukjes eraf te snijden en bij twee glimmende en dansende kinderen in handen te duwen.

Hier een paar plaatjes van de kids, en een hele leuke van Petra en Joel. Ze groeien met de dag, die kids van ons. Je kunt zien dat Joel z'n rugzak aan heeft. Daar zit z'n reispotje in. Hij gaat nergens naar toe zonder z'n rugzak, echt heel schattig. Ik was even met ze gaan wandelen, dus vanzelf moest ook z'n rugzak aan. Een 'candy' er bij in voor halverwege bij de sinaasappelboom waar we altijd even stoppen. De foto met Becca er op is genomen vanaf het bankje bij de sinaasappelboom. Ik probeerde Joel er ook bij op te krijgen, maar die heeft geen behoefte aan foto's en weigert resoluut om mee te werken. De bomen hangen vol sinaasappels die nu geel beginnen te kleuren. Elke keer hopen we dat er een rijp is. Na dit parkje lopen we door naar de speelplaats voor een schommelpartij. Faster, faster, zegt Joel altijd. Als we teruglopen wordt Joel het vaak zat, en dan wil hij op m'n hoofd zitten. Op m'n nek bedoelt hij. Op de laatste foto zit hij dus op Petra's hoofd. Ik vind die foto erg goed gelukt, vind je niet? 

Joel wil vaak ook shampoo in z'n haar. Daar bedoelt hij gel mee. Hij vindt het leuk als z'n kuif omhoogstaat. Ik moet zeggen dat hij er ook erg schattig van uit gaat zien. Hij heeft ook spraakverwarring over lepels. Flafla is zijn woord voor lepel, alhoewel hij heel goed lepel kan zeggen en ook precies weet waar je het over hebt. Hij praat trouwens bijzonder goed. Net een papegaai, je hoort voortdurend jezelf terug.

Als laatste zie je een filmpje van Becca en Joel. Niets speciaals, maar gewoon twee geweldige kids in actie, elk met hun eigen karakter. Joel heeft nooit zoveel haast om bij je komen.

Vanmiddag wilde ik Becca naar yoga brengen. Dat is iets wat echt bij haar lijkt aan te slaan. Er is hier een 'center for living peace' waar ze yoga geven voor kinderen. We waren helaas te laat, maar gelukkig was er een auteur die haar kinderboek ging voorlezen. Dan zit Becca vooraan en is er direct bij om antwoord te geven op de vragen die de mevrouw stelde. 'Waarom zorgen we voor anderen?' vroeg de mevrouw. Hand omhoog: 'Omdat we ervan houden'. Wat een schat van een kind. De vader van de auteur zat er bij. Hij kwam na de tijd nog naar me toe om me te complimenteren op Becca's bijdrage en intelligentie. De man was 80 en was in Iran geboren. Hij zag met lede ogen aan hoe de regering daar alle vooruitgang in de weg stond. Doet je altijd zo goed om even met zo'n iemand te praten. Je weet dat daar een hele geschiedenis spreekt, met veel pijn over hoe het er nu in zijn land aan toe gaat. Toen hij jong was leek de weg naar het westen veel meer open te staan.

Ok, tot zover. Groetjes allemaal.