Frozen Frambozen

Het is alweer veel te lang geleden dat ik een update plaatste op deze blog. Daarom bij deze - de afgelopen tijd heb ik wat anecdotes opgeschreven die gebeuren tijdens het eten - als we allemaal Nederlands praten.


"Mag ik nog wat meer frozen frambozen?" vraagt Joel na het eten? Henk en ik kijken eens naar elkaar - daar heb je weer zoiets mafs. Joel snapt het zelf ook en lacht mee. Frozen frambozen.

DDD zorgt nogal eens voor interessante en grappige situaties.

Zielig 1 en zielig 2 bijvoorbeeld. Rebecca gebruikte altijd het woord 'zielig' als ze eigenlijk 'grappig' wou zeggen en wij hebben ons lang afgevraagd waar dat nou toch vandaan kwam. Tot we erachter kwamen dat het Engelse woord 'silly', wat 'grappig' betekent, in Rebecca's gedachten overeenkwam met zielig. Prompt hebben de kids nu zielig1 en zielig2 geadopteerd. Zielig1 is zielig (sad) en zielig2 is grappig (silly).

Joel wilde pas z'n doopnaam spelling op een poster die hij voor school moest maken. Dus Henk moest hem helpen om Kornelis te spellen. Zonder er diep bij na te denken spelde Henk het in het Nederlands - KA-OO-ER-EN-EE-EL-IE-ES. Een paar dagen later zat ik met Joel naar die poster te kijken. 'Kornales' stond er. "Je hebt je naam niet helemaal goed gespeld" zei ik. "Maar papa hielp mij" zei Joel. Ik moest even diep nadenken. Toen realiseerde ik me dat EE in het engels de letter A is en IE is de engelse uitspraak voor het spellen van de letter E. Kornales dus. Nederlandse spelling op z'n engels uitgewerkt. Als dit ingewikkeld is om te volgen, denk je dan eens in hoe dat in de hoofden van onze kids gaat.

Rebecca is de sticker op de melkfles aan het bestuderen. "Dus mama, de allene ingredient in melk is melk?"

Ze krijgen er wel schik van - Nederlands is nu hun 'secret language'. En ze hebben al bedacht dat, als we in Nederland zijn, ze dan samen Engels kunnen praten want dat is dan de 'secret language'. En Joel hoopt dat, als hij straks op de nieuwe school zit, er een paar kinderen zijn die ook Nederlands kunnen. "Because I've always wanted to have a secret language with a friend.".

En hier nog wat foto's:

Rebecca's concert - ze staat in het midden. 

Rebecca en Julianne hebben samen een heerlijk drankje uit een smoothie boek gemaakt. Alcoholvrij uiteraard; maar het moest natuurlijk wel in mooie glazen. 

De kids willen een hamster en marcheren met 'spandoeken' door de tuin en de straat...

Ik kreeg ontbijt op bed voor moederdag. Rebecca is al heel bedreven in het maken van scrambled eggs. 

Joel op de kast; net als Aagje van mevrouw Helderder (uit Jip en Janneke). 

Vliegeren op het strand. Oude lessen kwamen weer boven, over hoe je een vlieger de lucht in krijgt, wanneer je wel en niet touw moet geven. Heerlijk om te doen met de kids. 

Het is bijna zomervakantie - volgende week nog een paar halve dagen school en dat is het.

Hartelijke groeten allemaal!

Letchworth State Park en Niagara Falls

Het stond al heel lang op ons verlanglijstje om naar de Niagara Falls te gaan. Liefst buiten het hoogseizoen. En met groene kaart, want 'iedereen' zegt dat ze vanaf de Canadese kant zo mooi zijn.

Dus een paar weken terug besloten we dat het er maar eens van moest komen, want als je nooit iets afspreekt en boekt, blijft het altijd op het verlanglijstje staan. (We wilden ook altijd graag eens naar Schotland toen we nog in Engeland woonden, maar door alle ja-maren is daar ook nog nooit van gekomen).

We vonden een huisje dichtbij Letchworth State Park; 300 mijl bij ons vandaan. Daarvandaan is het nog 1.5 uur naar de Falls dus dat leek ons een mooie manier om de reis wat op te splitsen.

Vrijdagavond zijn we direct na school/werk naar het noorden gereden. De kids hielden zich fantastisch dankzij bingo spellen en audioboeken.

Letchworth State Park is prachtig! De Genesee River heeft daar door de eeuwen heen een gigantische kloof door de rotsen gegraven, waardoor het park bekend staat als de 'Grand Canyon of the East'. De rivier heeft drie watervallen in het park; Upper, Middle and Lower Falls. De Upper en Middle Falls hebben we gezien; het pad naar de Lower Falls was afgezet in verband met ijs en sneeuw.

Zeeslag voor de open haard in het huisje. Dat was uiteraard heerlijk genieten, zo'n open haard. 

Upper Falls met een enorme spoorbrug er overheen. De brug is gebouwd in 1875 en wordt nog steeds gebruikt. De waterval creeert een mistpluim die je van ver al kunt zien. 

Deze foto is genomen aan de noordkant van het park waar de rivier de vallei in gaat. 

Upper Falls - close up. 

We zagen een prachtige regenboog op het water - door het zonlicht op de mist. 

Op de terugweg - New York State is zo mooi en wijd, en landschap is glooiend en in de uitgestrekte valleien liggen de akkers te wachten op de lente.  De andere kant van New York State is wat je op de twee foto's hierboven ziet. Verlaten huizen en boerderijen; hier is een schuur/loods gewoon ingestort. Mensen lijken het opgegeven te hebben - in de dorpen staan veel lege huizen; andere huizen zijn nog wel bewoond, maar worden niet meer bijgehouden. Er moet hier veel armoede zijn. Tegelijkertijd zie je ook veel grotere boerenbedrijven die er welvarend uitzien. 

Maandagmorgen, na anderhalf uur rijden (waarvan het grootste gedeelte door bijna leeg land), kwamen we in Niagara. Als je door New York State rijdt, zie je de geschiedenis en de afkomst van de oorspronkelijke gemeenschappen aan de plaatsnamen - Warsaw, Moscow, Bath, Wales. Niagara is een 'twin-town' - de grens tussen Canada en de VS gaat midden door het stadje heen.  Hier staan we nog op Amerikaanse grond. De waterval in de voorgrond heet de "American Falls", de smalle waterval midden in de foto is the "Bridal Veil Falls" en de grote aan de andere kant is de "Horseshoe Falls". Het water in de Bridal Veil veroorzaakte in het verleden regenbogen die door het maanlicht veroorzaakt werden; dat moet heel bijzonder geweest zijn. 

De kracht van het water is absoluut indrukwekkend. Met donderend geluid storten miljoenen kubieke meters water zich onafgebroken naar beneden. Er lag ijs in de rivier; het schijnt zich daar nogal op te kunnen hopen. In het verleden is er ooit een brug ingestort door de kracht van het ijs. 

Rond lunchtijd zijn we weer in de auto gestapt en de grens overgereden. Opeens staat de snelheid weer aangegeven in km/uur :-) Het was inderdaad de moeite waard - vanaf Canada heb je prachtig zicht op de American Falls en de Bridal Veil en kun je vlakbij de Horseshoe Falls komen. Het water is groen doordat er allerlei mineralen in opgelost zijn en de erosie van de rand ging in het verleden zo snel (3 m per jaar) dat de locatie van de Falls ooit 12 km verderop lag. Tegenwoordig wordt er veel water afgetapt om stroom op te wekken en gaat de erosie veel langzamer. 

In Canada kon je een 'behind the Falls' tour kopen; dat leek Joel wel wat. Maar uiteindelijk waren we er allemaal diep onder de indruk van - je gaat met een lift onder de grond en dan een tunnel in die door de rotsen achter de Horseshoe Falls loopt. De vloer van de tunnel trilt door het geweld van het water. Door een opening kon je het water naar beneden horen en zien stuiteren.

Een ander deel van de tunnel leidt naar een observatiepunt; 's zomers kun je daar naar buiten, maar dat lag nu vol met ijs en dus bleven we nu in onder een overkapping staan. Dan sta je dus zo'n beetje halverwege de Falls en krijg je weer een heel ander perspectief. Zo mooi! En zo onvoorstelbaar; het is lastig om het goed in woorden weer te geven.

Er waren inderdaad relatief weinig mensen; het toeristen seizoen loopt van 1 April tot 31 November. Vooral aan de Canadese kant is het park om de Falls heen helemaal opgezet voor toeristen. Hotels, casinos, souvenir winkels, een arcade, noem maar op. De dranghekken geven je een indruk van hoe druk het er kan zijn; daar hebben we echt niets van meegekregen. 

Als ik terugkijk op de dingen die we hier in dit land gezien hebben, is dit weer een van de dingen waar je diep stil van wordt - de giant trees in Sequoia National Park, de Grand Canyon en nu de Niagara Falls. 

Student of the month

Afgelopen maand was Rebecca Student of the Month en sommigen van jullie vroegen wat dat inhoudt en hoe je dat kunt worden.

Dus hier gaat 'ie...

Iedere maand nomineren de docenten op school een student die er positief uitspringt. Alle nominaties gaan naar een aangewezen persoon, die vervolgens een student kiest. Ik denk dat het de student is met de meeste nominaties, maar dat weet ik eigenlijk niet eens. Deze student is dan student of the month.
Het is volgens mij echt iet Amerikaans- op de school waar ik in California werkte, deden ze het ook en ik nomineerde ook netjes elke maand een student. En nu onze eigen dochter aan de beurt was, merkten we dat het eigenlijk best gaaf is dat ze op deze manier erkend wordt.


De hele maand was het voor ons een verassing wat er nu precies over haar geschreven was door haar docenten. Maar we waren uitgenodigd voor de maandelijkse schoolbestuur vergadering op 23 februari en daar zou ze een certificaat krijgen. Dus wij daar met z'n allen naartoe..

Mrs. Marinelli, het hoofd van het schooldistrict, leest haar certificaat voor

En dit hebben haar docenten over haar opgeschreven. Als je het zo leest klinkt het te mooi om waar te zijn, maar zo gaat dat hier nou eenmaal.

Een van Becca's docenten zit bij ons in de kerk. Afgelopen zondag zette zij Rebecca tijdens de mededelingen ook in the spotlight. Ze prees Rebecca; niet alleen om alles wat er op het certificaat staat, maar ook om hoe ze op school in de omgang met andere kids en docenten haar geloof en haar leven met God uitleeft. Dat is zo gaaf om te horen!

Komende week hebben Henk en ik voorjaarsvakantie. Het plan is om van vrijdagavond tot dinsdag naar het noorden te rijden om de Niagara watervallen te gaan zien. We hebben een cottage gevonden dichtbij Letchworth State Park. Vanaf de cottage is het ongeveer anderhalf uur rijden naar de Falls, dus dat is in een dag te doen. Klinkt bekend he, voor sommigen van jullie. We kijken er ontzettend naar uit; dit semester is erg druk, mede doordat Henk twee keer 's avonds les moet geven. Dus een paar dagen weg van alles kunnen we goed gebruiken! Foto's volgen. 

Groets!

Dutch During Dinner

DDD (spreek uit als: DeeDeeDee).

Dat hebben we met elkaar afgesproken na de constatering van een paar weken terug. Tijdens het avondeten praten we uitsluitend Nederlands. Om toch ergens te beginnen.

De kids vertellen iets over school - in het Nederlands. Dat is heel lastig, omdat de schoolwereld uitsluitend Engels is en er geen Nederlands referentie kader is. En dus moet Joel regelmatig van tafel om te laten zien wat ze deden met gym, want (nederlandse) woorden schieten soms te kort.

We letten niet op grammatica - Rebecca 'hebt het gevraagd' en er zitten 'gatten' in een broek - dat komt later wel. Maar verder gaat het eigenlijk best goed.

En als wij het soms vergeten, en ik vraag Joel: 'Could you pass me the napkin'? dan zegt hij met een ondeugend lachje: 'wat zeg je mama? Ik onderstaat (understand = begrijpen) jou niet'.

Stiekem denk ik dat vooral Joel het heel fijn vindt. Voor hem is het het lastigst en we hebben uitgelegd dat we in December weer op bezoek hopen te gaan. Ik denk dat hij het heel prettig vindt om thuis te kunnen oefenen, voordat hij aan een tafel vol Nederlandse kinderen zit.

In het begin was vooral Joel heel aarzelend en zei hij eigenlijk bijna niks. We moesten het school verhaal er echt uittrekken. Maar nu is hij er als eerste bij en komt er ook van alles wat niet direct met school te maken heeft.

Storm

Hier snel even wat sneeuwplaatjes! Qua wind valt het tot nu toe nog mee, af en toe komt er een flinke vlaag, maar we hebben nog geen probleem met de elektriciteit hier. Vanmorgen zijn we snel naar buiten gegaan met z'n allen - even een stuk wandelen en natuurlijk sneeuwschuiven. 

Auto...

Trottoir voor het huis schoonmaken - al zal dat aan het eind van de middag wel weer volliggen. 

Kids genieten!

Main Street

Deze signs had de politie van de week snel nog overal aan de posten gespijkerd. Over het algemeen houden de mensen zich daar wel goed aan hier in het dorp. 

Afvalemmer met en zonder hoed. De emmers staan tot halverwege in de sneeuw. 

Rebecca kan nog steeds niet genoeg krijgen van de sneeuw. Rollebolt erin rond, kruipt, ligt, noem maar op. 

en de moeder Eskimo. 

En dit

was gisteravond de laatste update van de weersverwachting... 

AVONDUPDATE

Het heeft de hele dag hard gesneeuwd. We herinneren ons een sneeuwstorm vorig jaar, die met groot drama afgekondigd werd en ons uiteindelijk min of meer voorbij ging. Zo niet dit jaar - nu kregen we meer dan van tevoren voorspeld werd. Hier nog wat latere foto's. 

Er zit een trapje van 4 treden naar de voordeur... Vanmorgen leeggemaakt.

Zomaar even wegrijden is er niet bij vandaag (en morgen ook niet denk ik)

Inmiddels staat Henk ook tot z'n knieeen in de sneeuw. 

En nog een trapje. Het voordeel van zo'n dag sneeuw is dat je gratis work-outs krijgt. De hele dag door. En de volgende dag...