Sweltering. Een woord wat ik vroeger las, in bijvoorbeeld boeken van Chaim Potok. Gezinnen in New York en omstreken die de sweltering hitte van de zomers ontvluchtten en de zomervakantie doorbrengen aan de kust.
Sweltering is een woord wat je moet proeven. Laat het rollen in je mond. Je denkt - water, zweet. Je hebt gelijk.
Het is zomer. De luchtvochtigheid is zo hoog dat je bril beslaat wanneer je uit de bus (met airco) stapt. En het glas drinken wat je uit de koelkast haalt en inschenkt, vormt direct een plasje condens op tafel.
Normale regenbuien zijn er niet bij. Als het gaat regenen kleurt de lucht groen, grijs, zwart ... en de regen komt letterlijk met bakken uit de lucht vallen. Zicht misschien 10 meter; afwateringsproblemen op de grote wegen. Enorme bliksems die direct vanuit de wolken naar de grond schieten. Gigantische onweersslagen soms, waar het huis bij wijze van spreken van schudt.
Een heel ander verhaal dan de Californische zomers. Niet echt aangenaam...
De planten varen er wel bij; ik heb nog nooit eerder tomatenplanten gezien die richting de 2 meter groeien. Zoals nu gebeurt in onze achtertuin.
