A regular dad

 We zijn voor de Veertigdagentijd thuis begonnen aan een project over malaria. Elke dag zijn er kleine activiteiten rondom armoede en ziektes die direct gelinkt zijn aan armoede. Vorige week konden de kids medicijnflesjes in huis tellen en voor elk flesje moesten we 10 cent opzij leggen. Vandaag was het een dollar voor elke tas en portemonnee die we hebben. Gisteren was het een filmpje over armoede en malaria en hoe je malaria krijgt. We kregen de kalender via de kerk en het zet de kids (en ons eigenlijk ook) enorm aan het denken over dingen die je als gewoon ervaart maar die voor veel mensen helemaal niet gewoon zijn. Even een hoestdrankje of paracetamol nemen bijvoorbeeld... 

Joel begon vandaag te vragen. Hoe kan de malaria door een mug in je lichaam komen? Hoe komt het dat die rode ronde dingen (rode bloedcellen, gezien in het filmpje) doodgaan als de malaria parasiet erin groeit? Gaan mensen dan daar naartoe om te helpen en medicijnen en bednetten weg te geven of moeten wij daar zelf heengaan? Want "je moet dan eigenlijk zorgen dat de medicijnen er zijn precies wanneer de mug steekt.  Zodat je de parasiet dood kunt maken voordat die rode ronde dingen doodgaan". Hij denkt diep na zoals gewoonlijk. Ik vertel hem over een piloot die ik een keer heb horen spreken die voor de MAF vliegt en zulke dingen naar afgelegen plaatsen brengt. Dat snapt hij wel en het lijkt hem wel wat. Maar hij is ook een beetje bang: "wat als een mug mij steekt en ik krijg malaria?" Ik vertel dat we dan snel medicijnen kunnen kopen en dat het dan niet zo erg is.

Hij draait zich om - tijd om te gaan slapen. "When I grow up", zegt hij, "I just want to be a regular dad". 

Sneeuwdagen

We hadden allerlei karweitjes voor in huis gepland voor de voorjaarsvakantie.

Dat was voordat we wisten hoe vaak de scholen en de uni een dag dicht zouden zitten vanwege de sneeuw. Dus de afgelopen weken is er veel meer geverfd dan we van plan waren.

Heel leuk om te doen!

En het maakt een huis opeens nog veel meer je eigen plek.

Rebecca's kamertje was geel. Knal, kanarie geel. Op een sneeuwdag zijn we naar de verfwinkel gelopen om wat kleurstalen op te halen. Ze had al heel lang bedacht dat ze blauwe muren wilde. En op een zaterdag zijn we aan de slag gegaan, om het op de volgende sneeuw maandag af te maken.

Het resultaat is helemaal naar Becca's zin geworden! Ze heeft zelf de foto's gemaakt. 

Ondanks alles kunnen we heerlijk buiten de was drogen; we hebben een prachtige waslijn en op de dagen dat het droog is, is het echt droog en koud. 

Langs de weg zien we ondergesneeuwde borden (en auto's)

 Vervolgens hebben we de woonkamer aangepakt -

In een overmoedige bui hebben we een muur groen geschilderd. De eigenaar van de winkel had ons al gewaarschuwd dat de verf niet echt dekte. Maar vier verfbeurten verder zit het er prachtig op. 

Onze buren die in de andere helft van het huis wonen, kwamen zelfgebakken koekjes brengen ...

Gracie en de kids zijn dikke vrienden en ze laat ze zo met zich sollen. Tot plezier van iedereen!

En nu is het weer op naar de volgende storm. Titan - meer sneeuw op zondag en maandag, temperaturen rond -10 volgende week; het is moeilijk voor te stellen dat er weer een tijd komt dat je gewoon op een shirt buiten kunt lopen...